IDNStudy.com, ang iyong destinasyon para sa malinaw na mga sagot. Tuklasin ang libu-libong mga sagot na na-verify ng mga eksperto at hanapin ang mga solusyong kailangan mo, anuman ang paksa.
Sagot :
Hashnu, Ang Manlililok ng Bato
Sa isang malayong lalawigan sa Jiangsu sa bayan ng Nanjing sa Tsina ay naninirahan si Hashnu, isang manlililok ng bato. Ginagawa niya ang pag-ukit ng bato sa matagal na panahon. Ang trabahong ito ay halos araw-araw niyang ginagawa sa ilalim ng matinding sikat ng araw. Mapapansing buong tiyaga niyang ginagampanan ang kanyang gawain. Ngunit isang araw ay nasambit niya sa sarili, "Naku! Pagal na pagal na ang aking katawan sa kahuhugis ng matitigas na bato. Sana ay mabuhay na lamang ang tao na hindi nahihirapang magtrabaho para hindi na magdala ng pait at maso rito araw-araw. Uupo na lamang ako at magpapahinga. Hindi ko na kailangang magdala ng maso paroo't parito araw-araw sa kalsada."
Tila nagdilang-anghel naman si Hashnu sa kaniyang sinabi. Parang isang panaginip ang naganap sa kanyang buhay. Nang nagkakagulo ang mga tao sa daang malapit sa kanyang inuukit ay nakita niyang naroon pala ang hari. Napansin niya kaagad sa dakong kanan ang mga sundalong ayos na ayos ang pananamit at may sandata na handang sumunod sa ipag-uutos ng hari. Sa kaliwa naman ay Nakita niya ang mga taga-sunod nitong gumagawa ng paraan para lamang mautusan ng hari. Habang nakatingin si Hashnu, nag-isip siyang maganda palang maging isang hari at magkaroon ng mga alalay na sundalo at mga tagasunod na nag-uunahan para mautusan. Agad may narinig siyang tinig, "Magiging Hari ka."
Isang himala! Naging ganap na hari si Hashnu. Maligayang-maligaya si Hashnu. "Hindi na ako taga-ukit ng mga bato na nakaupo sa gilid ng daan na may hawak na pait at mabigat na maso. Isa na akong hari na nakasuot ng baluti, helmet, at nakasakay sa pagitan ng mga sundalo, at may tagasunod na pawang mapitagan sa akin." Mayabang siya sa paglakad kaya't ang kanyang mga tauhan ay talagang gumagalang sa kanya.
Mabigat ang baluti at ang kanyang helmet na lubhang dikit sa kanyang ulo na umaabot sa may kilay kaya naramdaman niya ang pitik ng ulo. Nahirapan siya. Namumutla at napagod siya dahil sa matinding sikat ng araw. Naisip niyang kaya palang panghinain at talunin ng Araw ang makapangyarihan at iginagalang na hari. Muli niyang naisip: "Mas makapangyarihan ang Araw. Napanghina niya ang aking katawan!" Naisip naman niyang maging Araw at pagkasabi nito ay isang milagrong muli na siya'y nakarinig ng tinig na narinig noon at dagli siyang naging Araw.
Isang Araw na siya ngayong nagliliyab sa kaitaasan at sumisikat nang matindi sa kalupaan. Hindi siya sanay magbigay ng sinag ng liwanag kaya ang nakahihilakbot na sinag nito ang bumagsak sa mundo. Kaya ang mga nabubuhay sa mund0 ay nangatuyo. Ang mga tao ay lubhang nanangis sa pangyayaring ito. Nagpatuloy pa rin sa kapangyarihan ang Araw hanggang sa mapansin niyang ang Ulap pala ay maaaring makulob sa pagitan ng Araw at ng Mundo. Napatunayan niya na higit na makapangyarihan ang Ulap sapagkat kaya nitong takpan ang kanyang sinag. Dahil sa kaisipang ito ay ninais naman niyang maging Ulap.
Nilukuban niya ang Araw. Hindi naglaon ay bumigat ito at bumagsak na parang ulan sa mundo. Umapaw ang tubig sa mga lawa at sapa dahil hindi niya napigilan ang pagbagsak ng dami ng ulan. Ang matinding ulan ang naging sanhi naman ng pagkamatay ng mga halaman at iba pang nabubuhay sa daigdig maging malakas na hangin ang naging sanhi ng pagkabuwal at pagkabunot ng mga puno. Nawala ang mga tahanan at ang mga naninirahan dito.
Pinagmasdan niya ang Lupa at napako ang kanyang paningin sa mga bato na hindi man lang natinag sa kanyang kinalalagyan pagkatapos ng mga sakunang nagdaan tulad ng malakas na ulan at hangin at maging matinding sikat ng araw. Muli siyang napaisip. Ninais naman niyang maging isang Bato at hindi siya nabigo. Tulad ng dati may tinig siyang narinig upang sabihing siya'y maging isang bato. Nang siya ay Bato na, narinig niyang muli ang tunog ng pait habang ito'y ipinupukpok sa kanya. Pati na rin ang maso na ramdam niyang malakas na tumatama sa kanyang katawan at ulo. Nalaman niya ngayon na hindi nga siya natibag sa malakas na ulan at hangin subalit siya ay nakayang hugisan ng ano mang anyo ng isang manlililok. Nagmuni-muni siya. Natanto niyang walang ibang pinakamalakas kundi siya. Mulat sa katotohanan, muling humiling si Hashnu na ibalik siya sa pagiging manlililok. Kagyat siyang nanumbalik sa dating gawain at natagpuan niya ang sarili sa gilid ng kalye na nakaupo at nagsisimula na namang humugis ng iba't ibang anyo sa mga bato.
Magmula noon, masaya nang nagtrabaho nang buong husay si Hashnu. Panatag ang kanyang kalooban araw-araw sa pagiging manlililok.
Hope it help make me brainliest if you want thx
Godbless and stay safe!~
#CarryOnLearning
Pinahahalagahan namin ang bawat tanong at sagot na iyong ibinabahagi. Huwag kalimutang bumalik at magtanong ng mga bagong bagay. Sama-sama tayong magtatagumpay. Para sa mabilis at eksaktong mga solusyon, isipin ang IDNStudy.com. Salamat sa iyong pagbisita at sa muling pagkikita.
