IDNStudy.com, ang iyong mapagkukunan ng mabilis at pangkomunidad na mga sagot. Hanapin ang impormasyon na kailangan mo nang mabilis at madali sa pamamagitan ng aming komprehensibo at eksaktong platform ng tanong at sagot.
Dahil dito, napilitang maghanap ng bagong ruta ang mga mangangalakal na Europeo. Pinangunahan ito ng Portugal at sinundan ng mga Spanish, Dutch, Ingles, at Pranses . Napakahirap at mapanganib ang paglalayag dahil wala pang maunlad na gamit sa paglalakbay sa dagat.
Ang isang ruta ng kalakalan ay isang magkakasunod na landas o mga daan na ginagamit para sa pagdadala o transportasyong pangkomersiyo ng mga kargada.
Batay sa kasaysayan, nakita ng mga panahon magmula 1500 BC–1 AD ang pagkakaroon ng pag-unlad ng mga lambat ng pangunahing transportasyon na para sa kalakalan ng mga lipunan na nasa Kanlurang Asya, Tsina, at Indiyano.[1] Kabilang sa maagang mga rutang pangkalakalan ng Europa ang Daanang Amber, na nagsilbi bilang isang "network" para sa kalakalang pangmalayuan[2] Ang kalakalang maritima (kalakalang nasa tabing-dagat o malapit sa dagat na nasa kahabaan ng Ruta ng Panimpla ay naging bantog noong Gitnang Kapanahunan; tinangka ng mga nasyon na kontrolin ang maimpluwensiyang rutang ito.[3] Noong Gitnang Kapanahunan, tumaas ang kahalagahan ng mga organisasyong katulad ng Ligang Hanseatiko, na may layuning maprutektahan ang interes o kagustuhan ng mga mangangalakal at ng kalakalan.[4]
Sa makabagong kapanahunan, ang gawaing pangkomersiyo ay lumipat magmula sa mga pangunahing mga ruta ng kalakalan ng Matandang Mundo papunta sa mas bagong mga ruta na nasa pagitan ng mga makabagong mga estadong bansa. Ang gawaing ito ay paminsan-minsang isinasagawa na walang nakaugaliang pagprutekta ng pangangalakal at nasa ilalim ng mga kasunduan ng pandaigdigang kalakalang malaya, na nagpahintulot sa mga kalakal na pangkalakal na makatawid sa mga hangganan na mayroong banayad na mga restriksiyon o pagbabawal.[5] Ang mga transportasyong inobatibo ng mode