Answer:
Sa isang tahimik na baryo, nakatira si Lola Rosa, isang matandang babae na kilala sa kanyang malasakit at pagmamahal sa kanyang mga apo. Ang kanyang bahay ay laging bukas sa mga batang naglalaro at sa mga paborito niyang apo na si Mia at Ben.
Isang araw, umuwi si Mia mula sa paaralan na may malungkot na mukha. Nagkaroon siya ng problema sa kanyang aralin sa matematika, at hindi niya alam kung paano ito aayusin. Nang makita ito ni Lola Rosa, agad niyang tinanong si Mia kung ano ang problema.
"Ang hirap po ng math test namin, Lola," sabi ni Mia. "Hindi ko po talaga alam kung paano sagutin."
Ngumiti si Lola Rosa at inaalok si Mia ng mainit na tsokolate. Habang iniinom ni Mia ang tsokolate, pinakita ni Lola Rosa ang lumang talaarawan na puno ng mga simpleng pormula at mga panggagaya ng mga aralin sa matematika. Ipinakita niya kay Mia kung paano gamitin ang mga teknik na ito sa mga problema sa matematika.
Sa bawat tanong na nasasagot ni Lola Rosa, ang mga mata ni Mia ay lumiwanag. Ang kanyang mga pag-aalala ay unti-unting nawawala. Nang matapos ang kanilang sesyon ng pag-aaral, nagpasalamat si Mia kay Lola Rosa at pumunta sa kanyang kwarto, bitbit ang bagong kaalaman na kanyang natutunan.
Sa mga sumunod na linggo, patuloy na tinutulungan ni Lola Rosa si Mia at Ben sa kanilang mga aralin, pati na rin sa mga simpleng gawain sa bahay. Ang pagmamahal at dedikasyon ni Lola Rosa ay lumalampas sa mga aralin, at ito ay nagpapalakas sa kanilang relasyon bilang pamilya.
Sa bawat pagtatapos ng araw, ang mga bata ay laging pumupunta kay Lola Rosa para sa isang kwento bago matulog. Sa bawat kwento, natutunan nila ang tunay na kahulugan ng pagmamahal at pag-aalaga, na sa kabila ng mga pagsubok, ang malasakit ng isang Lola ay walang kapantay.
At sa kanyang mga huling taon, si Lola Rosa ay hindi lang nag-iwan ng mga aralin sa matematika, kundi ng mga alaala ng pagmamahal at dedikasyon na magiging inspirasyon sa kanyang pamilya sa mga darating na henerasyon.
