Pagkakaiba:
Noon, umaasa ang tao sa sarili niyang kakayahan para mabuhay. Ang paggawa ng apoy, tirahan, mga kasangkapan atbp gamit lamang ang mga bato o lupa o kahoy na sarili niyang kinukuha at matagal niyang pino- pinoproseso. Pagkuha ng pagkain sa mga puno o pag-ukit sa mga ito bilang palatandaan kung napadaan na sila sa lugar na iyon. Tinutukoy ko ang mga taong gubat at ang kanilang pamumuhay. Labis na mahirap ngunit payapa, malusog, at matiwasay na pamumuhay.
Ngayon, dahil sa mga makabagong naimbentong teknolohiya at machineries sa ating henerasyon. Umaasa na ang karamihan sa paggamit ng mga gadgets at appliances upang mapadali at mapabilis ang paggawa upang mapagaan ang pamumuhay at makasunod sa takbo ng modernong pamumuhay. Iyon nga lang,naging kaakibat naman ng di-wasto at labis nating paggamit ng mga teknolohiyang ito ang mga banta ng kalikasan gaya ng landslide, pollution, lindol, global warming atbp.
Pagkakapareho:
Matalino ang mga tao sa alinmang panahon o henerasyon sapagkat natututunan nilang gumawa ng paraan upang tugunan ang mga pangangailangan upang mabuhay at maranasan ang kaginhawaan at mga biyayang ipinagkakaloob sakanila ng Poong Maykapal. Sa pamumuhay, moderno man o sinauna, mahirap man o magaan, pare-pareho nating tinatamasa ang kagandahan ng buhay.
