Answer:
Ang Heneral ng Army na si Douglas MacArthur (26 Enero 1880 - Abril 5, 1964) ay isang Amerikanong limang-bituin na heneral at Field Marshal ng Philippine Army. Siya ay Chief of Staff ng United States Army noong 1930s at gampanan ang isang kilalang papel sa teatro ng Pasipiko noong Ikalawang Digmaang Pandaigdig. Natanggap niya ang Medal of Honor para sa kanyang serbisyo sa kampanya sa Pilipinas, na siya at ang kanyang amang si Arthur MacArthur Jr ang unang ama at anak na iginawad sa medalya. Isa siya sa limang lamang na tumaas sa ranggo ng Heneral ng Hukbo sa US Army, at ang isa lamang ang nag-alok ng ranggo ng field marshal sa Philippine Army.
Itinaas sa isang pamilyang militar sa American Old West, si MacArthur ay valedictorian sa West Texas Military Academy kung saan nagtapos siya ng high school, at Unang Kapitan sa Military Academy ng Estados Unidos sa West Point, kung saan nagtapos siya nangunguna sa klase ng 1903. Sa panahon ng ang pananakop ng Estados Unidos ng Veracruz noong 1914, nagsagawa siya ng isang misyon ng reconnaissance, kung saan siya ay hinirang para sa Medal of Honor. Noong 1917, na-promosyon siya mula sa pangunahing tungo sa koronel at naging pinuno ng tauhan ng 42nd (Rainbow) Division. Sa pakikipaglaban sa Western Front sa panahon ng World War I, tumaas siya sa ranggo ng brigadier general, muling hinirang para sa isang Medal of Honor, at ginawaran ng Distinguished Service Cross ng dalawang beses at ang Silver Star pitong beses.
Mula 1919 hanggang 1922, si MacArthur ay nagsilbi bilang Superbisor ng US Military Academy sa West Point, kung saan sinubukan niya ang isang serye ng mga reporma. Ang kanyang susunod na atas ay sa Pilipinas, kung saan noong 1924 siya ay naging instrumento sa pagsusubo ng Philippine Scout Mutiny. Noong 1925, siya ang naging pinakabatang pangunahing heneral ng Hukbo. Nagsilbi siya sa court-martial ng Brigadier General Billy Mitchell at naging pangulo ng American Olympic Committee noong 1928 Summer Olympics sa Amsterdam. Noong 1930, siya ay naging Chief of Staff ng United States Army. Dahil dito, siya ay kasangkot sa pagpapatalsik ng mga nagpoprotesta ng Bonus Army mula sa Washington, D.C., noong 1932, at ang pagtatatag at samahan ng Civilian Conservation Corps. Nagretiro siya mula sa US Army noong 1937 upang maging Militar Advisor ng Pamahalaang Komonwelt ng Pilipinas.
Si MacArthur ay naalaala sa aktibong tungkulin noong 1941 bilang kumander ng United States Army Forces sa Malayong Silangan. Sumunod ang isang serye ng mga sakuna, nagsimula sa pagkawasak ng kanyang air force noong ika-8 ng Disyembre 1941 at pagsalakay ng mga Hapones sa Pilipinas. Ang pwersa ni MacArthur ay napilitan agad na umalis sa Bataan, kung saan nagpatuloy hanggang Mayo 1942. Noong Marso 1942, ang MacArthur, ang kanyang pamilya at ang kanyang tauhan ay umalis sa kalapit na Corregidor Island sa mga bangkang PT at tumakas sa Australia, kung saan ang MacArthur ay naging Supreme Commander, Southwest Pacific Area . Sa kanyang pagdating, nagbigay ng talumpati si MacArthur kung saan kilalang-kilalang ipinangako niya na "babalik ako" sa Pilipinas. Matapos ang higit sa dalawang taong pakikipag-away sa Pasipiko, tinupad niya ang pangakong iyon. Para sa kanyang pagtatanggol sa Pilipinas, iginawad kay MacArthur ang Medal of Honor. Opisyal niyang tinanggap ang pagsuko ng Japan noong 2 Setyembre 1945 sakay ng USS Missouri, na nakaangkla sa Tokyo Bay, at pinangasiwaan niya ang pananakop ng Japan mula 1945 hanggang 1951. Bilang mabisang pinuno ng Japan, pinangasiwaan niya ang malawak na pang-ekonomiya, pampulitika at panlipunan mga pagbabago. Pinamunuan niya ang United Nations Command sa Digmaang Koreano na may unang tagumpay; gayunpaman, ang kontrobersyal na pagsalakay sa Hilagang Korea ay nagpukaw ng interbensyon ng Tsino, at isang serye ng mga pangunahing pagkatalo. Si MacArthur ay masalungat na tinanggal mula sa utos ni Pangulong Harry S. Truman noong 11 Abril 1951. Nang maglaon ay naging chairman siya ng lupon ng Remington Rand.
Explanation:
