Ito ay isang pabula sa India at pinakatanyag na kwento sa
Panchatantra. Ang aral na makukuha mo dito ay: Ang katalinuhan ay nakahihigit
sa pisikal na lakas.
Ito ang maikling buod ng pabula:
Sa
isang kagubatan naninirahan ang Lion at iba pang mga hayop. Ang Lion ang
itinuturing na hari sa kagubatan. Ang
ibang hayop lalo na ang mga maliliit ay ginagawa niyang pagkain. Araw-araw
hindi lang isang hayop ang kinakain niya. Labis itong ikinabahala ng iba pang
hayop sapagkat halos wala ng natira sa lahi nila. Nagkasundo ang mga hayop na
magpatawag ng pagpupulongpulong at hiningi nila ang presensiya ng haring Lion.
Tinugunan naman ito ng hari.
Sa
kanilang pagpupulong, napagkasunduan nila na araw-araw ,sa halip na mangaso ang
hari para sa kanyang pagkain, sila(ang mga aliping hayop) na mismo ang
magpapadala ng isang hayop para sa kanyang. Sumang-ayon naman ang hari.
Gayunman,
araw-araw ay nagpapadala sila ng tig-iisang hayop sa yungib ng haring si Lion.
Isang araw, ang tusong kuneho ang ipinadala sa yungib. Ayaw ng kuneho na
mamatay, nag-isip siya nang paraan upang matuldokan na ang suliranin ng mga
kasamahan nitong hayop at magkaroon na sila ng kalayaan. Nag-isip siya ng
paraan na maaaring makaligtas sa kanyang buhay at ng buong kagubatan laban sa
malupit na hari.
Galit na
naghintay ang hari sa kanyang yungib, inip na inip na ito sa paghihintay ng
kanyang pagkain. Lalo siyang nagalit nang makita niya ang napakaliit na si
kuneho. Nagsalita ang kuneho,” haring lion, pagpasensiyahan niyo po na
natagalan ako, ang totoo, may limang kuneho akong kasama peru kinain sila ng
isa pang mabagsik na Lion sa daan. Nagalit ang lion sapagkat hindi niya
matanggap na may mas mabagsik pa sa kanya. Sa katunayan, ako lang ang
nakaligtas sapagkat ang lion ay napakaliksi at napakabagsik. Nagalit ng husto
ang Lion sa sinabi ng kuneho. Inutusan niya ang kuneho na dalhin siya sa
tirahan ng sinasabi nitong isa pang lion. Dinala ni kuneho ang Haring Lion sa
isang balon na punong-puno ng tubig.
Nakita
ni Lion ang repleksyon nito. Nagwika ang kuneho,” ito ang kaharian niya,
ibang-iba sa kaharian niyo. Nang magalit ang Lion, nagalit din ang repleksyon
sa tubig. Dahil sa kanyang labis na galit dahil kung ano ang gawin
niya,ginagawa din ng isa pang lion(repleksyo). Dahil dito tumalon ang haring
lio sa tubig at nakipaglaban sa kanyang repleksyon hanggang siya ay nalunod at
namatay.
Mula noon
naging malaya na ang mga hayop sa kagubatan dahil wala na ang malupit na haring
lalamon sa kanila.
