Ang pagiging magalang at
masunurin ay hindi sapat upang maituturing huwaran ang isang mag-aaral. Ang kaugalian
at totoong katangian ng isang mag-aaral
ay dapat isaalang-alang.
Ang isang huwarang mag-aaral ay
may mga kaaya-ayang mga katangian at inaabangan ang pagbabahagi ng mga malikhaing karanasan sa iba. Siya ay nakatuon
sa kanyang kurso o layunin. Alam niya ang sarili at ang kanyang mga kalakasan at kahinaan. Siya
ay magiliw sa kanyang mga gawain. Ang gusto niya hindi lang ang mga yunit,
marka o pagpasok sa klase kundi karanasan. Siya ay naghanap ng isang malalim na
personal na karanasan upang umunlad at malinang ang kanyang
potensiyal. Nakahandang dumiskarte sa mga pagsasanay na ibinigay sa kanya hindi
alintana ang mga maaaring mangyaring negatibo sa kanya sa halip, bukas siya sa mga
maaari niyang matututunan. Siya ay kalmado kahit siyay napailalim sa presyun ng
kanyang mga gawain at masidhing mga sitwasyon. Siya ay maparaan. Hindi siya
nasisiraan ng loob sa mga hadlang at mga kakulangan ng mga mapagkukunan sa
halip, positibo niya itong tinanggap at ginawang inspirasyon upang gumawa ng
paraan upang magkaroon ng sapat na mapagkukunan. Higit sa lahat, siya ay may
nais na mapatupad ang kanyang kagustuhang umunlad at gumawa ng makatotohanan at
patas na resulta sa lahat ng kanyang gawain sa paaralan.
