Ang mga tao sa yungib ay inihalintulad ni Plato bilang mga taong nakakadena na di makakakilos. Sila ay nasa isang yungib kung saan sa likod nito ay may nagliliyab na apoy at sa dulo nitoy may isang pader na pataas. Sila ang mga taong walang pagnanais na makita ang katotohanan at nanatiling mang-mang. Sila ay isang bilanggo ng mga pinunong walang likas na pilosopikang kaisipan.