Ang Araw ng Kalayaan ay mahalaga sa bawat tao na pangunahin
sa kanyang buhay ang nasyonalismo. Kaya kadalasang ito ay pinapahalagahan
taon-taon at ipinagdiriwang.
Ipinapaalala nito kasi na naging malaya ang isang bihag na bansa sa
petsang iyon. Sa Pilipinas, idineklara
ang Araw ng Kalayaan noong Hunyo 12, 1898 mula sa malupit na kamay ng mga
Espanyol. Ang araw na ito ay masayang
araw para sa maraming Pilipino noon. Ang kahalagahan ng araw na ito ay itinatak
maging sa limang-pisong papel noon kung saan ay nakaguhit ang deklarasyon ng
Araw ng Kalayaan sa Kawit, Cavite – patunay na gustong ipaalala sa mga susunod
na henerasyon ang masayang araw na ito.
Kaya mula noon, kinilalang malayang bansa na ang Pilipinas
at patatakbuhin ito sa pamamagitan ng pamamahala ng mga Pilipinong Lider.
Gumawa rin ng sariling Konstitusyon upang hindi na maulit ang nangyaring
pananakop at pang-aalipin. Pinalakas ang
samahan ng mga komunidad, nagkaroon ng sariling sistema ng mga edukasyon at
itinaguyod sa kalaunan ang karapatang pantao.
Ipinapakita ng kasaysayang ito na ayaw ng sinumang tao ang
mabihag at maging alipin ng kanyang kapwa. Pero hindi lingid sa kabatiran ng maraming
tao, na ang mga namumuno ngayon ay masekretong umaalipin sa kanilang
nasasakupan dahil ito sa kanilang mga kalukuhan, kasakiman at mga tusong pakana. Kaya talaga bang malaya ang mga
Pilipino? Lumilitaw na mukhang sa akala
lang.
