Answer:Ang pagyuko (tinatawag ding pagyuko) ay ang kilos ng pagbaba ng katawan at ulo bilang isang kilusang panlipunan sa direksyon sa ibang tao o simbolo. Ito ay pinakatanyag sa mga kultura ng Asya ngunit tipikal din ito ng maharlika at aristokrasya sa maraming mga bansa sa Europa. Ginagamit din ito sa mga konteksto ng relihiyon, bilang isang uri ng pagsamba o pagsamba. Minsan ang kilos ay maaaring limitado sa pagbaba ng ulo tulad ng sa Indonesia, at sa maraming mga kultura ang ilang mga degree ng kabahayan ng bow ay nakikilala at itinuturing na naaangkop para sa iba't ibang mga pangyayari. Lalo na kilalang-kilala ito sa Nepal, India, Thailand, Laos, Vietnam, China, Korea, Japan, kung saan maaari itong maipatupad na nakatayo o nakaluhod. Ang ilang mga bow ay ginanap pantay ng dalawa o higit pang mga tao habang ang iba ay hindi pantay - ang taong yumuko sa alinman ay hindi yumuko bilang kapalit o gumaganap ng isang mas mababang mababang bow bilang tugon. Ang isang tango ng ulo ay maaaring ituring bilang ang minimal form ng bow; mga anyo ng pagluhod, genuflection, o pagpatirapa na kinasasangkutan ng mga kamay o buong katawan na hawakan ang lupa, ang mga susunod na antas ng kilos.
